1940-cı il, 27 yanvar. Adi günlərdən biri. Bu adi gündə Zəngilan rayonunun Keçikli kəndində sadə insan, gənc ailə başçısı Allahqulu Bağırovun sevincinin həddi – hüdudu yox idi.  Onun oğul övladı dünyaya gəlmişdi. Ailə sevinc içində idi. Oğlanın adını Tofiq qoydular. O vaxt Allahqulu nə biləydi ki, gəlişi ilə ailəyə sevinc bəxş edən bu uşaq gələcəkdə minlərlə insanın sevimlisinə çevriləcək, onlara Allahın bəxş etdiyi ömrü sağlam keçirməyə, xəstəliklərə qalib gəlməyə kömək edəcək. Balaca Tofiq isə qayğı və məhəbbətlə əhatə olunaraq böyüyürdü. O böyüdükcə arzuları da böyüyürdü. Gecələr yatağına uzananda gözlərini yumur, xəyalında özünü ağ xalatda, köməyə ehtiyacı olan xəstələrin yanında görürdü. Səhər isə...Səhər isə xəyalında yaratdığı səhnələri reallığa çevirmək üçün çalışır, çalışırdı. Ən yaxın dostları isə kitablar idi.
Nəhayət, 1957-ci ildə orta məktəbi bitirən Tofiq arzularının qanadında Bakıya gəldi və  iki il Bakı Tibb məktəbində təhsil alaraq oranı 1959-cu ildə əla qiymətlərlə bitirdi. 1959-1962-ci illərdə isə hərbi xidmət keçir və orada tibb müəssisəsində felşer kimi fəaliyyət göstərir.
Hərbi xidmətdən sonra onun tibbə olan həvəsi yolunu ali məktəbdən salır, 1962-ci ildə Nəriman Nərimanov adına Azərbaycan Tibb İnstitutunun Müalicə profilaktika fakültəsinə daxil olur və 1968-ci ildə ali təhsilni bitirir. Sonralar öz doğma yurdunda - Zəngilan rayonunda kənd xəstəxanasının baş həkimi işləyir. Etimadı doğruldan T. Bağırov 1971- 1972-ci illərdə Zəngilan Rayon Mərkəzi Xəstəxanasının baş həkiminin müavini vəzifəsində çalışır. 1972-1974-cü illərdə Bakı Onkoloji Mərkəzdə ordinaturanı bitirir.
Həyat  onun  əmək  fəaliyyətini  bu dəfə  Sumqayıtdan salır. Belə ki, 1974-1976-cı illərdə Sumqayıt  Təcili  Tibbi Yardım Xəstəxanasında neyrotravmatoloq işləyir.
1980-1993-cü illərdə Sumqayıt şəhər 1 nömrəli trestin poliklinikasının baş həkimi vəzifəsində fəaliyyət göstərir.
1993-2011-ci illərdə Sumqayıt Bərpa-Müalicə Xəstəxanasında nevropatoloq işləyir. 2011-ci ildən isə təqaüddədir.
"İnam müalicənin yarısıdır” deyiblər. Yanına gələn xəstələrdə sagalacağına ümid yaradırdı Tofiq həkim. Xəstənin həkimə olan inamı onun sağalmasında əsas rol oynayırdı. Tofiq  həkim həm də gözəl müəllimdir. Bütün bu gözəl keyfiyyətlərinə görə işlədiyi kollektiv üzvlərinin hörmət və məhəbbətini qazanan Tofiq həkim sözün əsl mənasında sənətinin vurğunudur və həkim olduğu üçün özünü xoşbəxt sayır.
Savadlı, zəhmətkeş həkimlər xalqın dayağı, gələcəyin keşikçiləridir.