Şəfa nakam sevginin viran qoyduğu bir ömür idi.  Yana- yana yaşadı, yaşaya- yaşaya öldü. “Geri dön” deyib haray çəkdi, ellər duydu, bir tək o daş adam duymadı.
Lent.az “Bir ulduz axdı” rubrikasında Şəfa Hüseynovanı xatırlayır.
Şəfa Hüseynova 1975-ci ildə Qaraqoyunlu mahalının Qaraqaya kəndində ziyalı ailəsində anadan olmuşdu. 1988-ci ildə ailəsi ilə birlikdə öz doğma el-obasından didərgin düşüb Sumqayıt şəhərinə pənah gətirmişdi. İlk yarasını qaçqın adıyla almışdı Şəfa. Elə ilk nəğmələri də vətən həsrətindən bəhs edirdi.
1992-ci ildə Sumqayıtda orta məktəbi əla qiymətlərlə bitirib, Türkiyədə Egey Universitetinin Türk filalogiyası fakültəsinə qəbul olunur. Burada oxuduğu illərdə tələbə yoldaşları ilə birlikdə asudə vaxtlarında konsert proqramları təşkil edir  gözəl səsi ilə türk tamaşaçılara Azərbaycan mahnıları oxuyur, əldə etdiyi gəliri o dövrdə fəaliyyət göstərən Qarabağa xalq yardımı cəmiyyəti fonduna köçürürdü. Uzaqlarda olsa da, o zamanlar çətin günlərini yaşayan Azərbaycan üçün əlindən gələni etməyə çalışırdı.
 Vətəndən uzaqda çox qala bilmir, 1993-cü ildə vətənə qayıdır və təhsilini Bakı Dövlət Universitetində davam etdirir. Ali məktəbi bitirdikdən sonra filoloq kimi davam etmək istəmir, özünü bütünlükdə musiqiyə həsr edir. Müxtəlif sənətkarlardan müğənni sənətinin incəliklərini öyrənir, müntəzəm olaraq hərbi hissələrdə konsertlər verir, el şənliklərinə dəvətlər alır.
Elə həmin illərdə Anar adlı bir gənclə tanış olub evlənir. Ailəsi evliliyinə razı olmasa da, eşqin gözü kor olar deyiblər, Şəfa Anarla evlənir. Lakin çox keçmədən, 3 ay sonra sevgisi atəş olub onun özünü yandırmağa başlayır.
Həyat yoldaşı Anar “N-brothers” qrupunun ilk solistlərindən biri idi. Evlənəndən çox az sonra kobudluğu, laqeydliyi ilə Şəfanı heyrətləndirir. Qız başa düşür ki, əri alfonsdur, onun pullarını başqa qadınlarla əyləncələrə xərcləyir. Şəfa ərindən ayrılsa da, ona olan sevgisi ölmür. “Geri dön” adlı mahnını ona həsr edir, geri dönməsi üçün yalvarır. Anarsa... Bu yanıqlı mahnı ona nə vicdan əzabı verir, nə geri döndürür. Şəfa “Ölə bilərəm”, “ Sevgi qatarı” mahnılarında da  həsrətini, harayını dilə gətirirdi. Mahnılarının musqisini, çox zaman sözlərini də özü yazırdı. Bu sevgi mahnıları o dövrün gənclərinin öz sevgilərini bəyan etmək üçün eyham alətinə, “himninə”, dərdlərinin şəfasına çevrilsə də, Şəfanın əlindən uçub getmiş xoşəxtliyini geri gətirmir.
Tez- tez gənc öləcəyini deyərmiş. 30 yaşı tamam olanda ad gününü qeyd etmək istəməyib. Bu yaşdan sonra daha yaşamayacağını, əbədi 30 yaşda qalacağını bilirmiş. 
Qardaşının dediyinə görə, bir dəfə mahnıya qulaq asa-asa “Mən tezliklə bu dünyadan gedəcəm” deyib. İki arzusu var idi. Ana olmaq və sənətinə pərəstiş etdiyi Alim Qasımovdan dərs almaq. Ana ola bilmədi, amma Alimin tələbəsi oldu, ondan muğamın incəliklərini öyrəndi. Bunu özü üçün fəxr hesab edirdi.
Ölən günə qədər Anarı sevib, onun üçün ağlayırmış. Görünür xəyanətə uğramaq, vəfasızlıqla qarşılaşmaq onun qismətində varmış.
 Ən yaxın dostlarından biri müğənni Elton Quliyev  nə komada xəstəxanada can verərkən, nə ölərkən gəlməyib, axtarmayıb. Hətta başsağlığı da verməyib.
2005-ci il dekarbırn 1-də Şəfa anası və qardaşları ilə Saatlı rayonuna, qohumlarının toyuna gedir. Geri qayıdrakən qardaşı dəhşətli qəza törədir, qəzada yaralanan ana sükan arxasındakı oğlunun öldüyünü sanır və ürəyi tutub  ölür. Şəfa da ağır yaralanır, komaya düşür. Qardaşının dediyinə görə, qəzadan sonra hamısı huşsuz vəziyyədə olublar, hadisə yerinə kömək adına gələnlər Şəfanın da, anasının da üstündəki qızılları qarət edib aparıblar. Qardaşı Hüseynlə Şəfa xəstəxanaya yerləşdirilir. Şəfa anasının vəfatından 3 gün sonra, dekabrın 4-də, 30 yaşın köçünü dünyadan çəkir. Qardaşı onun ölümünü yalnız 40 gün sonra öyrənir. Hüseyin ölən günə qədər onların ölümündə özünü günahlandırırmış.
Şəfa getdi, özündən sonra həsrət dolu nəğmələri qaldı.